na jedzeniu

См. также в других словарях:

• pływać — ndk I, pływaćam, pływaćasz, pływaćają, pływaćaj, pływaćał 1. «utrzymywać się na powierzchni lub w głębi wody (rzadziej innej cieczy), nie tonąc; wykonywać ramionami i nogami (o zwierzętach: kończynami lub ciałem) określone ruchy w celu posuwania… …   Słownik języka polskiego

• odbijać się — I – odbić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając o coś, zmieniać kierunek swego ruchu, ulegać odbiciu od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piłka odbiła się od bramkarza i wpadła do siatki. Głos odbijał się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zabić — 1. Świat zabity deskami, pot. dechami; wieś, dziura zabita deskami, pot. dechami «miejsce bardzo odległe od głównych dróg, do którego nie dochodzą żadne wieści ze świata; zapadła dziura»: Świat tam głuchy, zabity deskami. Co pewien czas szukałem… …   Słownik frazeologiczny

• zabijać — 1. Świat zabity deskami, pot. dechami; wieś, dziura zabita deskami, pot. dechami «miejsce bardzo odległe od głównych dróg, do którego nie dochodzą żadne wieści ze świata; zapadła dziura»: Świat tam głuchy, zabity deskami. Co pewien czas szukałem… …   Słownik frazeologiczny

• chrup — «wyraz, zwykle powtarzany, naśladujący odgłos powstający przy kruszeniu, gryzieniu, jedzeniu czegoś twardego, chrupkiego» Dzieci gryzły landrynki: chrup, chrup …   Słownik języka polskiego

• cmoktać — ndk I, cmoktaćam, cmoktaćasz, cmoktaćają, cmoktaćaj, cmoktaćał, cmoktaćany, a. IX, cmoktaćkczę, cmoktaćkczesz, cmokcz 1. «wydawać wargami odgłos przy jedzeniu, smakowaniu czegoś; mlaskać, cmokać» Dziecko cmoktało głośno. Świnie cmoktały przy… …   Słownik języka polskiego

• dogodzić — dk VIa, dogodzićdzę, dogodzićdzisz, dogodzićgódź, dogodzićdził dogadzać ndk I, dogodzićam, dogodzićasz, dogodzićają, dogodzićaj, dogodzićał 1. «spełnić czyjeś wymagania, życzenia, uczynić zadość czyimś upodobaniom, trafić do czyjegoś gustu,… …   Słownik języka polskiego

• grymasić — ndk VIa, grymasićaszę, grymasićsisz, grymasićaś, grymasićsił «okazywać niezadowolenie, zwykle nieuzasadnione; kaprysić, wybredzać» Grymaszące dziecko. Grymasić przy jedzeniu. Chory grymasi …   Słownik języka polskiego

• klepać — ndk IX, klepaćpię, klepaćpiesz, klep, klepaćał, klepaćany klepnąć dk Va, klepaćnę, klepaćniesz, klepaćnij, klepaćnął, klepaćnęła, klepaćnęli, klepaćnąwszy 1. «uderzać lekko dłonią» Poufale klepnął go po plecach. Z uznaniem klepali go po ramieniu …   Słownik języka polskiego

• łakomy — łakomymi 1. «nieumiarkowany w jedzeniu, lubiący dużo i smacznie jeść; żarłoczny» 2. «chciwy, żądny, pożądający czegoś, zachłanny» Być łakomym na pieniądze. 3. «budzący chciwość, pożądanie; pożądany» Ta posada to łakomy kąsek …   Słownik języka polskiego

• miara — ż IV, CMs. mierze; lm D. miar 1. «wielkość przyjęta za jednostkę porównawczą przy pomiarach wielkości fizycznych tego samego rodzaju» Miary handlowe. Miara długości, objętości, powierzchni, ciężaru. Miary czasu. Układ, system miar. Wzorzec miary …   Słownik języka polskiego